trafiać tra·fiać

-fiam, -fiasz; pf -fić

1. vt

to hit

2. vi

1) (= nie chybiać) to hit the target

2) (= znajdować właściwą drogę) to get there

3.

trafiać się vr to come up

nie trafił do celu — he missed his target

trafił na ostry dyżur — he landed up in casualty

trafiła w dziesiątkę — she hit the bull's-eye, przen she was spot-on

na chybił trafił [wybierać] — at random

trafia się okazja! — opportunity knocks!